Millet ve devlet olarak oldukça zor bir dönemden geçmekteyiz.  Depremde ölenlere rahmet, kalanlara güç ve sabır diliyorum.

Bu afet döneminden çocukların en az hasarla çıkabilmeleri için kısa bir bilgilendirme metni paylaşacağım sizlerle.

 Depremden kaynaklanan kaybetme korkusunun ya da çeşitli kaygıların çocuğun kendisini güvende hissettikçe azalması beklenir ve gözlenir. Bu süreçte çocuğun kendisini güvende hissetmesi için anne ve babalara büyük görevler düşmektedir.

Anne babanın kaygı ile baş etme biçimi ve ev ortamı çocuğun kaygı ile baş etmesinde en önemli temsillerdir.

Çocukların deprem konuşmalarına, haberlerine ve görüntülerine maruz kalmamaları gerekir. Bunun yerine çocuğa açık ve net kısa bilgiler verilerek güven ortamı oluşturulmalıdır.

Güven ortamı oluştururken çocuğun sırtını veya saçını okşamak, elini tutmak, göz kontağı kurmak etkili olur.

Çocuk eve tekrar girme konusunda isteksizse yavaş yavaş alıştırılmaya çalışılmalıdır. Çocuğun tutumu karşında ebeveynin umursamaz, küçümseyici, sert, yok sayan bir tutum sergilememesi gerekir.

Çocuğunuz sizin isteklerinizi yapmadığında o anda haberlerdeki çocukları gösterip "Bak hâline şükret! Görüyor musun çocukları, bir de senin yaptıklarına bak." gibi ifadelerden uzak duralım.

Hiçbir şey yokmuş gibi davranmayalım. "Hadi sen odaya git, yok bir şey, oyununu oyna, büyükler öyle dinlenmez, biz kendi aramızda konuşuyoruz..." gibi ifadelerden uzak duralım

Sakin, gerçekçi, kötü senaryolardan uzak bilgiler verelim çocuklarımıza.

Çocuk olayın tekrarlanmasından veya farklı sebeplerden korktuğu için konuşmaktan kaçınabilir. Olayı ve sonucunda hissettiklerini anlatabilmesi için çocuğa güvenli bir ortam yaratin.

Çocuğun depremle ilgili düşünce ve duygularına önem verilmelidir

Çocuğa, olayı tarif edebilmesi veya canlandırabilmesi için değişik yöntemler sunun. Oyuncak bebekler, resim malzemeleri, boya kalemleri, kum, kil, kuklalar, hayvan figürleri veya diğer uygun oyuncaklar kullanılabilir.4

Yapılan en yaygın hata anne ve babanın çocuklarının kendileri gibi hissettiklerini düşünmeleri ya da kendileri gibi hissetmelerini beklemeleridir.

Travma yaşayan bir çocuk; korku, suçluluk,  inkar, öfke, hiddet, kafa karışıklığı, intikam  ve ve yalnızlık gibi duyguların birini ya da birkaçını birden deneyimleyebilir.Çocuğun bu tip duygularla mücadele edip etmediğini anlayabilmek için belirtilere dikkat edin.

Korkuyu ve diğer duyguları içselleştirmenin, çocuğu fiziksel olarak da etkileyebileceği konusunda dikkatli olun.

Çocuğun günlük rutinini mümkün olduğunca sürdürmeye devam edin. Bu süreklilik çocuğa belirsizliklerle dolu bir dönemde, güvenlik ve istikrar duygusu yaratarak destek olacaktır.

Çocuğun güven duygusunu yeniden inşa edebilmesi için, kuralları ve beklentileri korumak çok önemlidir. Böyle olumsuz bir süreçte bile çocuğun ev ve okul kurallarına uyması beklenmelidir.

Çocuğunuzun üzüntüsü ile size neyi göstermek istediğini anlayabilmek için kulağınızla, gözünüzle ve tüm kalbinizle onu dinlemeye hazırlıklı olmalısınız.