İnsanın İçindeki İnsanlığa Dokun

"İnsanın içindeki insanlığa dokunduğun zaman mutlaka ses verecektir, uykuda olsa  bile, hatta ölü olsa bile. Çünkü insanlığa dokundun mu uyanır!"
  Bazı insanlar bazen insandır. Bu tip insanların en bariz / belirgin özelliği keser gibidirler. Hep kendilerine yontarlar. "Hep bana hep bana!" derler. Bir türlü testere gibi olamazlar. "Bir sana bir bana!" diyemezler.
   ABD'li sinema sanatçısı ve yorumcusu ünlü Will Rogers der ki;
"Bazı insanlar size sadık değildir. Size olan ihtiyaçlarına sadıktır. İhtiyaçları değiştiğinde, sadakatleri de değişir!"
   Bazı insanlar ise güçlü bir empati kültüründen yoksundur. "Odunumun parası!" der çıkarlar. Burunlarının doğrusuna gitmeyi marifet sayarlar. Kendi kocaman günahlarını çuvala basmaktan, başkalarının küçücük kusurlarını duvara asmaktan çekinmezler!..
   Üstad Necip Fazıl Kısakürek ne kadar da güzel söylemiş; 
"Yola çıktıklarını, yolda bulduklarına değişirsen; hem yolunu kaybedersin, hem dostunu!" Halbuki hep insan olmayı ve insan kalmayı yeğleyenler ne yolunu kaybetmek ister ve nede dostunu!..
   Bazı insanlar safra şifa, derde derman, gönle sürurdur. Bazıları ise onulmaz yara ve bahtı karalıktır. Sadra şifa, derde derman ve gönle sürur olan insanlara denk gelmekte büyük bir nimettir. Bu tip insanlara denk gelindiğinde sıkı sıkıya tutunmak gerekir. 
   Kim demişse ne güzel demiş; 
   "İnsanda vefa arama.
İnsan sıcakta ağacın gölgesine sığınır, soğuklarda aynı ağacı keser, ısınır!" 
   Biz yine de aramaktan vazgeçmeyelim. Zira bulanlar  arayanlardır. Aramadan bulunmaz!..
   Unutmayalım ki; 
"Vefa imandandır!" buyurur  yüce Resul (sav). Vefa, insanlığın gereğidir. Mü'minin şanındandır vefa. Her zaman insan olmayı ve insan kalmayı yeğleyen insanlara yakışanda vefalı olmaktır!..
  Üstad Sezai Karakoç'un şu sözleri ile konuyu nihayete erdirelim;
   "İnsan, kendini hakikate adadığı, ruhunu ona açtığı ölçüde insandır!"
   Selam ve dua ile!