3 Aralık Engelliler Günü yine geldi. Birçok ilde engellilerle ilgili sözler söylenecek, basın açıklamaları yapılacak. Biz de bir dizi programlarla etkinlikler düzenleyeceğiz. Ancak oluşan algılar ne kadar düzelecek?
3 Aralık’ta programlar yapılırken kaldırımlara yine arabalar çekilecek. Engelliler günü arifesinde, evimin önünde ellerim dolu, alışveriş yapmışken, bir grup amcalar karşıma geçip, hayrette kaldığım sözleri söylediler. “Hafız, isteyip isteyip geliyorsun, ellerini dolduruyorsun.”
Hiç bir şey diyemedim, kullandığım tek cümle, “Ama ben öğretmenim.” oldu. Ne kadar özür dileseler de iş işten geçmişti. Caddede bankanın önünde beklerken, bir hafta önce, birkaç kadının cebime hamle yaptıklarını hissettim. Acaba yankesici mi bunlar diye kafamdan sorular geçerken, bozuk para sesiyle her şeyi anladım. Ben dilenci değilim, arkadaşı bekliyorum desem de “Olsun yine de sen parayı al” dediler. Ben de teşekkür ederek, bulunduğum yerden ayrıldım.
Mahallemde, kaldırımda yine birçok araba var, karşıdan karşıya geçerken, bastonumu kaldırınca arabalar durmadan geçiyor.
Ama gençler değişiyor, bizler de karınca misali bir kişi bile farkındalık kazansa, “Biz tebliğle vazifeliyiz.” diyerek, görevimizi yapıyoruz.
Engelsiz yarınlar, 3 Aralıklar diliyoruz.
