CAN KERKÜK
Yıl 1979 Erzincan sıkıyönetim cezaevinde yatıyoruz. Irak yönetimi zamanın Tiranı Saddam’ın elindedir. Kerkük Türkleri yine zulüm altında inlemekteler. Dr. Salih ve dört arkadaşı idam ediliyor. Habsane arkadaşlarımızla karar alıyoruz, Kerkük Türkmenlerinin sesini duyurmak için Erzincan cezaevinde oruç tutuyoruz.
Erzincan Tugay Komutanlığından durumumuzu araştırmak için bir Adli Müşavir gönderilmiş. Arkadaşlarda dertlerimizi anlatmak için beni sözcü seçmişlerdi. Komutanla görüşmeye girdiğimde Adli Müşavirin ilk sorusu “Niçin oruç tutuyorsunuz?” oldu. Bende, “Komutanım Kerkük’de oturanlar bizim hem soydaşımız ve hem de din kardeşimiz. Beş tane aydın insan orada idam edilmiş. O insanlara zulmediliyor, onların sesini dünyaya duyurmak için oruç tutuyoruz” dedim.
Yarbay rütbesinde olan Adli Müşavir, benim sözlerimi dinledikten sonra dedi ki: “Oğlum size ne? Siz kendi halinize bakın, Irak’ta ki Türkmenleri siz mi kurtaracaksınız, aklınızı başınıza toplayın” diye bizleri tersledi. Bende. “Bir Türk Subayı olarak siz bu konuda bu kadar ilgisiz davranıyorsanız, sizden bir isteğimiz yoktur” dedim ve oradan ayrıldım.
İşte o günlerde rahmetli Destan şairimiz Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu, Kerkük Türkmenlerinin acısını şöyle dile getiriyordu:
HİKAYET-2
Oyar meni, uyhudan oyar meni
Söz veripdi gelmedi, unuttu o yar meni
Dili dilimden ama Sanmam ki duyar meni..
Şol dilimin yüzünden Çıyanlar oyar meni
Yüce dağına Kurban, Al Bayrağına Kurban
Şu nankör, arsız Urban Çirkin desinler diye
Her renge boyar meni!
Bir Nemrut mukallidi, Ateşe koyar meni
Yetiş ey kavim kardaş, Harami soyar meni
Meni talan ederler, Dönüp yalan ederler
“Vahşi” soyundan mıdır, “Şimir” huyundan mıdır?
Her kana susayışta, Şölen ederler meni!
Men onu düştüğümüz her beladan tanıram
Bedirden, Huneynden, Kerbeladan tanıram
Bir kudurgan sam yeli, İnsafsızca esmede…
Dün Hüseyn’i kesen el, Bugün meni kesmede!
Bilmedim neredendir, Bu iman pişmanlığı
Bu, Şeytana mukaddem, Şeytan danışmanlığı?
Neredendir bu, Türk ve Peygamber düşmanlığı?
Kâhya kizir vaktidir, Zalim vezir vaktidir,
Sen coşmak çağındasın, Mene cezir vaktidir.
Gün olur, sitem olur, Gün olur matem olur
Gün olur Ay Ulduzum, Cihana hatem olur.
Toplayıp divan eyler, Büyütüp cihan eyler
Kerkük her civanına, Günde min şivan eyler
Dilince öten olam Bacanda tüten olam
Kıbrıs yavru vatandı, Ben Bala vatan olam
Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu
Evet, rahmetli şairimizin ağzından ağlayan Kerkük Türkleri, Türkiye’nin “Bala” vatanı olmak arzusuyla yıllardır yandı tutuştular. Ne yazık ki, tam kurtulma ümidi doğdu derken Asya’nın, Avrupa’nın, Amerika’nın desteğini alan Kürtlerin işgaline uğradı. Allah yardımcıları olsun.
