BEKLE

19 yaşındasın. İlk duygusal ilişkin ve henüz 6 aydır birliktesiniz.

Evlenmeyi düşündüğünüzü söylüyor ve ekliyorsun;

‘Çok bunaldım, kendime yabancılaştım, kendim olmaktan çıktım, kendimi çaresiz hissediyorum ve ne yapacağımı bilemez haldeyim.’

Anlattıklarına bakılırsa durum şu;

Ona karşı davranışlarının tamamını içinden gelmeyerek ve sonuçlarına ilişkin varsayımlarınla, hareket ederek yapıyorsun.  

Örneğin;

Onun kıskanacağını varsayarak, başkalarının yanında da mutlu olduğunu gizliyorsun,

Sevmekten vazgeçer diye, istemediğin halde onunla çok zaman geçiriyorsun,

Küser diye, diğer arkadaşlarınla, ilişkilerini sınırlamışsın,

O sıkılmasın diye, sen keyifsiz olsan bile, neşeli tavırlar sergiliyorsun,

Senden uzaklaşır düşüncesiyle, tüm isteklerine, sen istemediğin halde evet diyorsun ve yapıyorsun,

İncinir diye, onun sana karşı  bazı davranışlarına kırıldığını söylemiyorsun,

Bir daha aramaz diye, uygun olmadığın veya konuşmak istemediğin halde telefonu o kapatalım artık diyene kadar, kapatmıyorsun,

Zayıf bulmasın ve sulu göz demesin diye, yanında ağlamıyorsun,

Kızar diye, istediğin gibi giyinmiyorsun,

Öfkelenir diye, tek başına dışarı çıkmıyorsun ve çıkmak için illa onun uygun olmasını bekliyorsun.

Birde bütün bunları,  onu çok sevdiğin için yaptığını söylüyorsun. Ve diyorsun ki sevmek fedakâr olmayı gerektirir, ben de onu çok sevdiğim için kendi isteklerimden ve yapacaklarımdan fedakârlık ediyorum. O neyi isterse onu yapıyorum.

Peki, yakınman niye?

Hani diyorsun ya;

‘Çok bunaldım, kendime yabancılaştım, kendim olmaktan çıktım, kendimi çaresiz hissediyorum ve ne yapacağımı bilemez haldeyim.’

Farkında olmanda yarar olan durumlar;

Sevmek, kendi isteklerinden fedakârlık etmek, eksilmek değildir. Sevmek, ‘tam BEN’ ve ‘tam SEN’ olarak yeni bir ‘BİZ’ oluşturmak, artmak demektir,

Bir ilişkinin içinde, olduğundan farklı davranıyor ve bu nedenle kabul görüyorsan ‘o sen değilsin’dir. Ayrıca bu durum sürdürülebilir değildir.

Gerçek birliktelik, farklılıkların engel değil, zenginleşme aracı olarak kullanıldığı, 'öz'ün kabul gördüğü, desteklendiği bir birlikteliktir,

Bir ilişkide iletişim, varsayılanlarla değil, gerçeklerle sürdürülmelidir. Hissedilen duyguların korkulmadan ve gizlenmeden paylaşılabildiği bir şeffaflık oluşturulabilmelidir.

Değerlendirme;

Yaş; Çok genç,

Deneyim; Çok az,

Kafa karışıklığı; Pek çok,

Sonuç; Evlilik kararı, çok ciddi bir karardır. Ciddi adımlar için acele karar vermeye gerek yok. Yani o ilişkinin içinde kendin olana ve kendin olarak davranmayı başarana kadar ‘BEKLE’…